Kuchnia obozowa pracuje na pełnych obrotach, załoga i kierowniczka nie oszczędzają pomysłów. Liczy się żeby było syto, pysznie i kolorowo 😋 Wszak załoga musi mieć siłę by pędzić co godzinę na obchody i to najlepiej w dobrym humorze. A wiadomo. Jak Polak głodny to zły... i mu zimno 😉
Czasami pojawia się problem, gdy dajmy na to, Kierowniczka ma pomysł na obiad, ale danie okazuje się bardziej problematyczne niż ktokolwiek kiedykolwiek przypuszczał...
Współzałożycielka Odry i współorganizatorka Buki. Ornitologia to jej pasja i zawód. Najbardziej lubi te trochę groźne ptaki i ma kota na punkcie swoich kocich lokatorów ;) Swoje wspomnienia przechowuje na zdjęciach. W wolnych chwilach uprawia wolontariat i kwiatki.
"Po poranku zapach porządnej kawyKrótki rękaw w letni dzień, zapach koszonej trawy"
Zdarzało się nawet, że padał deszcz, ale na szczęście nie na beton, tylko na bukówkowy labirynt ścieżek przez zarośla, wiodący niektórych co godzinę coraz bliżej 1 września i początku szkoły.
Poprzedni sezon pozostawił nas z różnymi trudnymi emocjami. Rok pełen pracy pozwolił zapomnieć o nagłym przerwaniu badań i przyniósł nadzieję na nowy sezon. Żeby podgrzać aspiracje, zaczynamy opisy wyników prac płomiennym wschodem Słońca nad zbiornikiem - gdy światło rozlewa się nad wodą każdy zimny poranek zamienia się w złoto. Nie były to jedyne ogniste zdarzenia w tej pentadzie :)
A zniknęli nagle, w trakcie zawieruchy.
Czy ich porwał wiatr, czy woda?
Powiadają, że Buka ich uratowała.
